Dzieci w Nepalu mówią o swoich lękach i obawach o przyszłość
Katmandu, Nepal: Podczas jednych z największych w historii konsultacji przeprowadzonych z dziećmi po katastrofie humanitarnej niemal 2 000 dzieci, które przeżyło trzęsienie ziemi w Nepalu, mówiło o poczuciu lęku i niepewności towarzyszących im każdego dnia. Mówiły o mieszkaniu w namiotach, w przepełnionych obozach, obawie przed zachorowaniem na skutek złych warunków sanitarnych a także lęku o swoją przyszłość w przypadku niemożności powrotu do szkoły.
Organizacje humanitarne, które przeprowadziły konsultacje – Plan International, Save the Children, UNICEF i World Vision podkreśliły potrzebę przygotowania lokalnych społeczności w Nepalu na ewentualne katastrofy w przyszłości. Ostrzegły także przed porą monsunową, która stanowi duże zagrożenie dla zdrowia i życia dzieci.
W opublikowanym dzisiaj badaniu dzieci podzieliły się swoimi podstawowymi potrzebami, takimi jak posiadanie dachu nad głową, możliwość powrotu do szkoły, dostęp do pitnej wody i opieki medycznej. Raport After the earthquake: Nepal’s children speak out, ujawnia głęboko ukryte lęki dzieci, które stanowią dużą grupę wśród setek tysięcy osób, których domy zostały zniszczone.
Dziewczęta i chłopcy opisali trudne życie w tymczasowych miejscach zamieszkania, które nie chronią przed wodą ani wiatrem. Podczas ulewnych deszczy nasz namiot jest zagrożony. Nie spaliśmy całą noc, bo musieliśmy trzymać płachty brezentu aby nie odfrunęły – mówi mały chłopiec z Nuwakot, jednego z najbardziej zdewastowanych dystryktów w Nepalu.
Dzieci mówią o braku prywatności, braku przestrzeni, młodsze o obawie przed atakami dzikich zwierząt. Dziewczęta nie czują się komfortowo dzieląc schronienie z dalszymi członkami rodziny i sąsiadami. Niektóre z nich wyraziły lęk przed atakami na tle seksualnym. Wzrasta zagrożenie handlu ludźmi.
Życie pod gołym niebem zwiększa pole do nadużyć, mówi nastolatka z dystryktu Sindhupalchowk.
Monsun przybiera na sile, więc musimy działać szybko i efektywnie – mówi przedstawiciel organizacji World Vision, Admir Bajrami. Dzieci w Nepalu były uczestnikami niezwykle wyczerpujących wydarzeń, które wpłynęły też na ich edukację. Pilnie potrzebują pomocy psychosocjalnej, aby powrócić do normalności.
Dzieci, które wzięły udział w konsultacjach przekazały praktyczne wskazówki dotyczące odbudowy po trzęsieniu ziemi społeczności, w których żyją. Chcą także lepiej przygotować się na przyszłe trzęsienia ziemi.
Chcę zobaczyć dom odporny na trzęsienie ziemi, zbudowany na płaskim terenie obsadzonym drzewami, mówi nastolatek z Sindhupalchowk.
Dzieci zasugerowały też, że dopóki nie powstaną nowe i bezpieczne budynki, szkoły powinny działać w namiotach lub innych tymczasowych schronieniach. Zaapelowały też do władz Nepalu o nowe podręczniki i przybory szkolne, które utraciły w ruinach domów. Dodatkowo, wezwały do zapewnienia bezpieczeństwa dzieciom mieszkającym w obozowiskach.
Pomimo wyzwań, jakie stanęły przed tymi, którzy przeżyli trzęsienie ziemi, dzieci mówiły także o niesieniu wzajemnej pomocy przez członków ich społeczności. Z optymizmem podkreślały wiarę w to, że ich życie może wkrótce ulec poprawie.
Przedstawiciel UNICEF w Nepalu, Rownak Khan komentuje: Dzieci dostarczyły nam cennych informacji, które często nie są dostrzegane przez dorosłych. Ich wskazówki zostaną włączone do prowadzonych przez nas programów pomocowych.
