Rodzice noworodka szybko uczą się, że dzieci płaczą – i to dużo. Czy wiesz, że w pierwszym miesiącu życia niemowlę może płakać nawet dwie godziny dziennie każdego dnia? To zupełnie normalne. Sprawdź, jakie mogą być przyczyny płaczu dziecka i jak je uspokoić.
Choć płacz dziecka bywa męczący, jest bardzo ważny i powinien być traktowany z należytą uwagą – maluch za jego pomocą komunikuje swoje potrzeby. Zwracanie uwagi na przyczyny płaczu pomoże ci lepiej zrozumieć dziecko i nawiązać z nim jeszcze mocniejszą więź.
Przyczyny płaczu dziecka
Kiedy dziecko zaczyna płakać, zastanów się, kiedy po raz ostatni coś jadło lub spało. Czy nie jest mu za ciepło lub za chłodno? Im szybciej zareagujesz, tym szybciej maluch się uspokoi.
Przyczyn dziecięcego płaczu może być bardzo wiele, na przykład:
- przebodźcowanie,
- nuda,
- przemęczenie,
- głód,
- mokra pieluszka,
- ból brzucha,
- potrzeba przytulenia,
- choroba lub ból,
- odczucie chłodu lub gorąca,
- kolka.
Około 4. miesiąca życia płacz dziecka zaczyna brzmieć inaczej w zależności od tego, co komunikuje.
Czym jest kolka niemowlęca?
Kolka często jest przyczyną wydłużonego, trudnego do ukojenia płaczu. Jeśli twoje dziecko płacze bardzo długo (ponad 3 godziny dziennie 3 dni w tygodniu przez co najmniej tydzień) powodem może być kolka. Jej dokładne przyczyny nie są znane, ale pojawia się u wielu niemowląt. Zaczyna się zwykle, gdy dziecko ma kilka tygodni, a przechodzi w okolicach szóstego miesiąca życia. Dla rodzica to stresujący etap, jednak jest on przejściowy.
Skontaktuj się z lekarzem pierwszego kontaktu, jeśli płacz staje się coraz bardziej uciążliwy, martwisz się o swoje dziecko lub trudno jest ci sobie poradzić w tej sytuacji.
Co zrobić, gdy dziecko płacze w nocy?
Jeśli masz w domu niemowlę, prawdopodobnie będzie wybudzało się w nocy. Nie ignoruj jego płaczu. Niemowlę musi być otoczone miłością i troskliwą opieką, aby czuć się bezpiecznie.
Pamiętaj, że małe dzieci (do około czwartego miesiąca życia) nie są w stanie nauczyć się rutyny. Reagowanie na łzy sygnalizujące głód lub potrzebę pocieszenia pomaga dzieciom poczuć się lepiej i wpływa na zmniejszenie się ilości płaczu.
Jak uspokoić dziecko?
Jeśli twoje dziecko płacze, wypróbuj te sposoby, aby je uspokoić:
- karmienie,
- sprawdzenie pieluszki i jej zmiana, jeśli zachodzi taka potrzeba,
- cichy śpiew, rozmowa z dzieckiem, puszczenie uspokajającej muzyki lub delikatnych dźwięków,
- łagodne kołysanie dziecka lub wyjście na spacer,
- trzymanie dziecka w ramionach, blisko klatki piersiowej,
- rytmiczne głaskanie dziecka po pleckach podczas trzymania go przodem do siebie lub na swoich kolanach.
Gdy przytulasz płaczące dziecko, sprawiasz, że czuje się ono kochane i bezpieczne, nawet jeśli jego płacz nie mija od razu.
Jak zachować spokój, gdy dziecko płacze?
Jeśli twoje dziecko płacze od dłuższego czasu, może to wywołać łzy również u ciebie, zwłaszcza, jeśli cierpisz na niedobór snu w nocy. Stres i poczucie przytłoczenia podczas opiekowania się płaczącym dzieckiem są normalne – nie jesteś w tym sam(a). Postaraj się zachować spokój i cierpliwość. Dziecko potrafi wyczuć twoje emocje.
Jeśli dziecko wciąż płacze i nie chce się uspokoić, możesz delikatnie je nosić lub, jeśli masz taką możliwość, poprosić inną osobę o pomoc. To ważne, aby dbać o swoje własne zdrowie i szukać wsparcia u zaufanych, bliskich osób.
Zadbaj o siebie
Kiedy czujesz, że emocje zaczynają cię przytłaczać, odłóż dziecko w bezpieczne miejsce i zrób sobie krótką przerwę (5-10 minut) zanim do niego wrócisz. Nigdy nie potrząsaj dzieckiem, nie bij go i nie krzycz. W trudnych chwilach daj sobie przestrzeń na uspokojenie się:
- posłuchaj muzyki,
- napij się herbaty,
- poczytaj książkę,
- porozmawiaj z partnerem lub inną bliską osobą,
- spróbuj medytacji bądź ćwiczeń relaksacyjnych.
Nie bój się prosić o pomoc członków swojej rodziny i przyjaciół. Porozmawiaj z innymi rodzicami o ich doświadczeniach lub zwróć się do pediatry z prośbą o radę. Dowiedz się, czy w twojej okolicy działają grupy dla rodziców bądź programy wsparcia lub doradztwa. To świetny sposób na nawiązanie kontaktu z innymi rodzicami, wymianę doświadczeń i naukę umiejętności przydatnych w rodzicielstwie.
