UNICEF Polska – pomagamy dzieciom

Dbanie o nasze zdrowie psychiczne to podróż, w której doświadczamy wzlotów i upadków, ale zawsze możemy robić małe kroki, aby je chronić. Nasze zdrowie psychiczne zmienia się każdego dnia, ale ćwicząc konkretne umiejętności, możemy przygotować się na różne wyzwania, które stawia przed nami życie i odpowiednio zadbać o nasze zdrowie.

Zdrowie psychiczne jest ważną częścią życia każdego człowieka.

Zdrowie psychiczne może nie być dobrze rozumiane. Różne społeczności i kultury inaczej postrzegają zdrowie psychiczne, co wpływa na to, w jaki sposób mówimy i myślimy na ten temat. Poświęćmy chwilę na omówienie tego, czym faktyczne jest zdrowie psychiczne, abyśmy mogli ustalić pewne fakty dotyczące tego obszaru zdrowia.

Czym jest zdrowie psychiczne?

Zdrowie psychiczne stanowi element naszego zdrowia i dobrostanu, pozwala nam zrozumieć nasze umiejętności, radzić sobie z codziennym życiem, angażować się w działania naszej społeczności, budować relacje i kształtować świat, w którym żyjemy. Może wahać się od bardzo dobrego samopoczucia do przygnębienia. Zwykle znajdujemy się gdzieś pomiędzy tymi stanami.

Bez względu na to, w jakim obecnie stanie się znajdujesz, pamiętaj aby nie oceniać siebie przez pryzmat tego, z czym się teraz mierzysz. Akceptacja siebie jest pierwszym krokiem w budowaniu środowiska, w którym wszyscy czujemy się bezpieczni, ważni i wartościowi.

Co to znaczy, że ktoś cieszy się dobrym zdrowiem psychicznym?

Osoba charakteryzująca się dobrym zdrowiem psychicznym:

• rozumie swoje możliwości
• potrafi radzić sobie z codziennym stresem w prawidłowy sposób
• stawia czoła wyzwaniom
• dba o relacje z innymi ludźmi o Efektywnie pracuje lub uczy się
• potrafi cieszyć się z życia i wnosi coś do swojej społeczności

Kiedy warto zgłosić się po pomoc?
 

Przyznanie się do tego, że potrzebujemy wsparcia może być trudne, ale jest to oznaka odwagi. Oto kilka sygnałów, które mogą świadczyć o tym, że możesz potrzebować pomocy w zakresie zdrowia psychicznego:

• problemy z porannym wstawaniem z łóżka, poczucie ciągłego zmęczenia
• unikanie kontaktu z innymi, rezygnacja z obowiązków
• utrata zainteresowania rzeczami, które zwykle sprawiają nam radość
• problemy z koncentracją Uczucie irytacji, osamotnienia, przedłużającego się smutku towarzyszącego prawie każdego dnia
• doświadczenie jakiejkolwiek wymienionej wyżej rzeczy przez czas dłuższy niż kilka tygodni

Gdzie szukać pomocy i jak o nią poprosić?
 

Na pomoc nigdy nie jest za wcześnie.

Proszenie o pomoc może wydawać się trudne, ale jej uzyskanie od innych osób może pozytywnie zmienić twoje życie. Zawsze możesz porozmawiać z kimś ze swojej szkolne społeczności, na przykład szkolnym psychologiem. Jeśli jest to dla ciebie zbyt trudne, możesz zwrócić się najpierw do kogoś kogo dobrze znasz i komu ufasz, na przykład wybranego nauczyciela lub członka rodziny – pomogą Ci uzyskać pomoc specjalisty.

Możesz skorzystać także z Telefonu Zaufania dla Dzieci i Młodzieży - bezpłatnej infolinii, na którą możesz zadzwonić lub skontaktować się za pośrednictwem strony internetowej. Bardzo ważne jest, aby poprosić o pomoc zaufaną osobę dorosłą, jeśli doświadczanie trudnych emocji trwa zbyt długo lub jeśli utrudniają one nam wykonywanie codziennych czynności.

Jeśli zmagasz się z trudnościami i nie wiesz, co powiedzieć lub jak poprosić o pomoc, wypróbuj poniższe wskazówki: 

Kiedy nie wiesz, czego potrzebujesz:

"Czuję się…, ale nie wiem, o co dokładnie poprosić, jednak wydaje mi się że potrzebuję jakiegoś wsparcia. Czy możemy porozmawiać…”? 

Kiedy czujesz, że utknąłeś:

„Borykam się z dużym problemem. Czy możemy się spotkać albo porozmawiać? Potrzebuję Twojej pomocy w przemyśleniu kilku pomysłów i ustaleniu, co najlepiej zrobić w tej sytuacji".

Gdy nie chcesz o tym rozmawiać:

"Jestem w trudnej sytuacji, ale nie chcę o tym rozmawiać. Możemy jednak zrobić coś razem, co pozwoli mi odwrócić uwagę od mojego problemu.”

Gdy potrzebujesz kontaktu z inną osobą:

"Czy możesz do mnie zadzwonić lub wysłać wiadomość, aby upewnić się, że wszystko u mnie w porządku?".

Jeśli czujesz, że możesz potrzebować profesjonalnej pomocy, skontaktuj się z zaufaną osobą dorosłą, która może Cię wesprzeć. Jeśli nie masz pewności, gdzie się udać, skorzystaj z infolinii: Telefonu Zaufania dla Dzieci i Młodzieży: 116 111 lub Dziecięcego Telefonu Zaufania Rzecznika Praw Dziecka 801 12 12 12. Nawiążesz tam kontakt z osobami, które, są w stanie profesjonalnie wesprzeć młode osoby w kryzysie zdrowia psychicznego.

Więcej informacji na temat telefonów zaufania dla dzieci i młodzieży znajdziesz pod tym linkiem: https://unicef.pl/co-robimy/prawa-dziecka/gdzie-szukac-pomocy.