Breno Ferreira, wioska Aldeia Barra Velha, stan Bahia, Brazylia
„Nie przypuszczałem, że coś takiego może kiedykolwiek przytrafić się mi lub moim bliskim. Nazywam się Breno i mam 14 lat. Mieszkam w wiosce plemienia Pataxó w Barra Velha w stanie Bahia w północno-wschodniej Brazylii. Nasza wioska leży 3 godziny drogi od Porto Seguro, następnego większego miasta. Prawie wszyscy mieszkańcy wioski pochodzą z plemienia Pataxó. W Brazylii żyje jedynie 12 000 rdzennych reprezentantów tej grupy etnicznej. Dlatego to, co przytrafiło się właśnie mi, jest jeszcze bardziej niezwykłe.”
„Byłem bardzo szczęśliwy i dumny, kiedy usłyszałem od swojego nauczyciela, że zostałem wybrany przez UNICEF i Komitet Organizacyjny Rio 2016, aby stać się jednym z zaledwie sześciorga młodych Brazylijczyków, powołanych do niesienia Znicza w sztafecie prowadzącej do Igrzysk Olimpijskich."
„Byłem jedynym rdzennym mieszkańcem wybranym przez UNICEF do niesienia pochodni. Było to bardzo ważne zarówno dla mnie, jak i dla całej mojej rodziny, Pataxó oraz wszystkich rdzennych mieszkańców Brazylii.”
„Pobiegłem do domu spytać się rodziców czy mogę uczestniczyć w ceremonii niesienia pochodni. Byli ze mnie bardzo dumni. Moja mama powiedziała, „Oczywiście, że możesz. Musisz!” „To jest bardzo ważne wydarzenie w Twoim życiu. Musisz godnie reprezentować swoją rodzinę i wszystkie grupy etniczne mieszkające w Brazylii. ”, powiedział mój ojciec. Mój udział w sztafecie miał miejsce 19 maja w Porto Seguro. Byłem oczywiście trochę zestresowany, ale też bardzo szczęśliwy.”
„Wszyscy tam byli! Zdawało się, jakby wszyscy mieszkańcy Porto Seguro wyszli na ulice, razem z moimi rodzicami, kuzynami , a nawet naczelnikiem mojej wioski. Były tam również kamery telewizyjne oraz fotoreporterzy. Pamiętałem słowa mojego ojca o godnym reprezentowaniu naszych społeczności. Większość ludzi, niosących Olimpijski Znicz, miało na sobie jedynie oficjalną koszulkę Olimpijską. Ja dostałem pozwolenie na założenie nakrycia głowy oraz pomalowanie twarzy w barwy ludzi Pataxó. Jestem dumny ze swojej kultury, dlatego chciałem pokazać całemu światu jak wyglądają rdzenni Pataxó.”
„Niesienie znicza to moment, którego nie zapomnę do końca życia.”
„Następnego dnia w szkole moi koledzy mówili mi: „Breno! Widzieliśmy Cię zeszłej nocy w telewizji! Naprawdę Ci się udało! Cała wioska jest z Ciebie dumna!” Potem dostałem nowy przydomek, „Breno - Pochodnia”, który codziennie przypomina mi o tym, czego niesamowitego udało mi się dokonać.”
„Zostałem wybrany, aby nieść Znicz Olimpijski, ponieważ nauczyciele mówili, że jestem dobrym uczniem i lubię sport, w szczególności piłkę nożną. Jednak najważniejszym powodem dla którego zostałem wytypowany to fakt, że wyjątkowo interesuję się tradycjonalnymi sportami Pataxó. Szczególnie ciekawe wydają mi się takie gry, jak „corrida de maraca” (biegi sztafetowe), „zarabatana” (dmuchawka), „txatxukay” (zapasy), „cabo de guerra” (przeciąganie liny) oraz „arco e fleche” (strzelanie z łuku). Moi rodzice zawsze mówili mi, jak ważna jest znajomość tradycyjnych sportów, dzięki której nasza unikalna kultura Pataxó nie zostanie zapomniana. Poza tym, gry sprawiają mi ogromną frajdę!”
„Po odrobieniu lekcji oglądam Igrzyska Olimpijskie w telewizji. Mam dwa marzenia: pierwsze, aby stać się profesjonalnym piłkarzem oraz drugie, aby zostać nauczycielem naszego rdzennego języka, Patxohã. Wiem, że muszę dużo się uczyć i ciężko ćwiczyć, jeśli chce je spełnić.”
„Myślę, że uprawianie sportu przydaje mi się zarówno w szkole jak i w życiu. Kiedy czuję się samotny bądź smutny, bardzo pomaga mi, jeśli mogę pograć wtedy z moimi przyjaciółmi w piłkę czy w „txatxukay”.
„To sprawia, że jestem szczęśliwy i mam czysty umysł. Dodatkowo, sport zapełnia mi czas, dzięki czemu nie wpadam w kłopoty, ani nie mam problemu z alkoholem czy narkotykami. Sport uczy nas, że jeśli nie skupiasz się na ćwiczeniach, nie przestrzegasz zasad, nie szanujesz innych zawodników lub nie grasz razem z drużyną, prawdopodobnie przegrasz grę. Tak samo jest w szkole i w życiu. Musisz ciężko pracować, grać zgodnie z zasadami i szanować innych aby dobrze żyć.”
„Nadchodzi kolejny ważny dla mnie dzień, 26 sierpnia. Moja społeczność była ze mnie bardzo dumna, kiedy nosiłem Znicz Olimpijski, jednak ja byłem bardziej dumny z nich. Przez parę dni, znicz z którym biegłem był u mnie w domu, lecz wiem, że brałem udział w sztafecie tylko po to, aby reprezentować całą swoją społeczność. Z tego powodu, razem z UNICEF, zdecydowaliśmy się zorganizować kolejną sztafetę ze zniczem, startującą z plaży niedaleko mojej wioski. Dziewczynki i chłopcy z całej wioski będą biegli ze zniczem w sztafecie prowadzącej aż do naszej szkoły. Po ceremonii, pochodnia zostanie przeznaczona mojej szkole, żeby pozostała tam na zawsze przypominając wszystkim ten niezwykły moment.”
UNICEF Brazylia: Breno Ferreira był jednym z sześciorga dzieci i młodych ludzi, wybranych przez UNICEF, we współpracy z Igrzyskami Olimpijskimi Rio 2016, aby nieść symboliczny Olimpijski Znicz. Reprezentują oni niektóre z wyzwań stojących przed milionami dzieci na całym świecie – w tym dzieci z rdzennych plemion i dzieci z upośledzeniami. Breno był wspierany przez Instituto Tribos Jovens, pozarządową organizację pracującą razem z UNICEF i innymi partnerami w rdzennych społecznościach północno-wschodniej Brazylii, aby dać możliwość dzieciom i młodym ludziom rozwijania swoich sportowych umiejętności w takich grach jak piłka nożna, bądź grach bardziej tradycyjnych jak „zarabatana” czy „txatxukay”. We współpracy z partnerami, UNICEF w Brazylii wierzy w moc bezpiecznych i posiadających globalny zasięg gier oraz ich pozytywny wpływ na zmianę życia dzieci. UNICEF pracuje, aby upewnić się, że każde dziecko ma prawo do edukacji, dostęp do kultury i sportu oraz rozwija się w przyjaznym środowisku, które daje wszystkim dzieciom – niezależnie od pochodzenia czy możliwości – szanse na zdrowe i sprawiedliwe życie.
