Dołącz do naszej aktualnie prowadzonej akcji na rzecz umierających z głodu dzieci w Sudanie Południowym!
W Sudanie Południowym trwa największy kryzys żywnościowy na świecie. Bez podjęcia natychmiastowych działań 50 tysięcy dzieci umrze z głodu w najbliższym czasie. Dramatyczna walka z czasem trwa! Ale nie myśl teraz o tej przerażającej liczbie, pomyśl o tym jednym głodującym dziecku, które czeka na Twoje wsparcie. Za pomocą naszej strony przekaż darowiznę, która uratuje mu życie.
W krajach rozwijających się prawie co trzecie dziecko jest niedożywione. W tym wypadku termin niedożywienie oznacza „zaburzenie budowy lub funkcji organizmu spowodowane niedostarczaniem z pożywieniem potrzebnych ilości energii i/lub składników odżywczych” (Słownik terminów żywieniowych, 2001r.).
Statystyki są zatrważające: każdego roku niedożywienie jest przyczyną śmierci 5 milionów 600 tysięcy dzieci, 27% (146 milionów) dzieci poniżej 5 roku życia w krajach rozwijających się jest niedożywionych, 10% (58 milionów) dzieci poniżej 5 roku życia w krajach rozwijających cierpi z głodu. Głód to zarówno konsekwencja jak i przyczyna biedy. Niedożywienie sprawia, że społeczeństwa nie mogą wykorzystywać całego swojego potencjału. Niedożywione dzieci są bardziej podatne na infekcje. Głód może poczynić w organizmie nieodwracalne zniszczenia i zahamować dalszy rozwój dziecka. Nawet na tak powszechne choroby jak biegunka i infekcje dróg oddechowych mogą powodować śmierć. Niedożywienie jest przyczyną ponad połowy wszystkich zgonów dzieci poniżej 5 roku życia na świecie.
Niska waga dziecka przy urodzeniu podwyższa ryzyko jego śmierci w pierwszych miesiącach życia. Dzieci, które przeżyją, mają osłabiony system immunologiczny i częściej zapadają na przewlekłe choroby takie jak cukrzyca, czy choroby serca. Kobiety żyjące w złych warunkach i niedożywione rodzą słabe i chore dzieci. W ten sposób problem głodu i chorób z nim związanych staje się chorobą pokoleniową. Dobrze odżywione kobiety ponoszą mniejsze ryzyko w czasie ciąży i porodu, co zapewnia zdrowy i odpowiedni rozwój psychiczny i fizyczny ich dzieci. Dobrze odżywione dzieci lepiej radzą sobie z nauką w szkole, mają szansę wyrosnąć na zdrowych ludzi i dać swoim dzieciom lepszy start w życiu.
Głód i niedożywienie na świecie
W krajach rozwijających się co czwarte dziecko (27%) cierpi na niedowagę (146 milionów dzieci). Blisko trzy czwarte z nich mieszka w 10 krajach: Indiach, Bangladeszu, Pakistanie, Chinach, Nigerii, Etiopii, Indonezji, Demokratycznej Republice Kongo, Filipinach, Wietnamie. Na całym świecie aż 20 milionów dzieci poniżej piątego roku życia cierpi na ostre niedożywienie (severe acute malnutrition - SAM). Każdego umiera milion z nich!
Rozpatrując okres 1990 – 2004 odsetek dzieci cierpiących na niedowagę nie zmienił się. Brak postępu w tej dziedzinie oraz jednoczesny wzrost liczby ludności powoduje, że liczba niedożywionych dzieci faktycznie wzrosła.
Terapia niedożywienia w krajach rozwijających się
Około 80% dzieci cierpiących na ostre niedożywienie może być leczone w domu. Taka terapia może mieć znaczący wpływ na opiekę zdrowotną danego kraju i uratować przed śmiercią tysiące dzieci.Dzieci cierpiące na ostre niedożywienie potrzebują pożywienia bezpiecznego, lekkostrawnego, wysokoenergetycznego oraz bogatego w witaminy i minerały. Najprostszym sposobem jest wykorzystywanie pożywienia terapeutycznego gotowego do spożycia (redy-to-use therapeutic food - RUTF). Są to specjalnie zaprojektowane produkty, które z łatwością mogą być konsumowane przez dzieci powyżej 6 miesiąca życia. Produkty te nie wymagają użycia wody, co w znacznym stopniu ogranicza pojawienie się szkodliwych bakterii. Dzięki temu mogą być bezpiecznie przechowywane w temperaturze pokojowej, a także w miejscach o złych warunkach higienicznych. Taki rodzaj terapii może być prowadzony w domu, a jedzenie może być podawane przez osoby niewykwalifikowane, np. rodziców. Leczenie powinno być wspomagane lekami chroniącymi organizm dzieci przed infekcjami. Technologia produkcji pożywienia terapeutycznego gotowego do spożycia (RUFT) jest bardzo prosta i może być wdrożona w każdym kraju posiadającym nawet minimalną infrastrukturę przemysłową.
